تعریف علمی شوخ طبعی
پژوهشگران شوخ طبعی را به شکل های مختلف تعریف کرده اند.
یکی از افرادی که در این حوزه تحقیقات زیادی داشته است، آقای دکتر رود مارتین (Rod A. Martin) است. دکتر مارتین شوخ طبعی را توانایی ایجاد و خلق شوخی، لذت بردن از انواع خاص محرک های خنده آور، تمایل به گفتن جوک و سرگرم کردن دیگران، تمایل به خندیدن مکرر و غیره تعریف می کند. همچنین هر نوع ارتباط خنده آور را شوخ طبعی می داند.از نظر کراوفورد لانگ(Crawford Long) دیگر محقق شناخته شده ی این حوزه، شوخ طبعی هر نوع ارتباط کلامی یا غیر کلامی می باشد که موجب شناخت مثبت یا پاسخ موثر ازشنونده می شود.تعریف شوخ طبعی به عقیده ی چندی دیگر از محققان نیز به این گونه است: “یک ارتباط مرفح که موجب احساس مثبت و شناخت در فرد، گروه یا سازمان می شود” .به طور کلی ﺷـﻮخﻃﺒﻌـﻲ ﻣﻜـﺎﻧﻴﺰم دﻓﺎﻋﻲ ﺗﻮﺳﻌﻪﻳﺎﻓﺘﻪای اﺳﺖ ﻛﻪ ﺑﻪ اﻓﺮاد ﻛﻤﻚ ﻣﻲﻛﻨﺪ ﺗﺎ ﺑﺎ ﺗﻌﺎرضﻫﺎی ﻫﻴﺠﺎﻧﻲ ﻳﺎ ﻋﻮاﻣﻞ ﻓـﺸﺎرزای بیروﻧﻲ از ﻃﺮﻳﻖ اﻫﻤﻴﺖ دادن ﺑﻪ ﺟﻨﺒﻪﻫـﺎی ﻃﻨﺰآﻣﻴـﺰ و ﺳـﺮﮔﺮمﻛﻨﻨـﺪه ﻣﻘﺎﺑﻠـﻪ ﻛﻨﻨـﺪ.
اثرات شوخ طبعی
در تحقیقات اثرات متعددی برای شوخ طبعی توصیف شده است. برخی از این اثرات ذهنی و برخی جسمی هستند. برخی مربوط به درون فرد و برخی مربوط به روابط بین فردی و اجتماعی هستند.
- ارتقای سلامت روان
- کاهش درد جسمی
- افزایش شادکامی و رضایت
- مقابله با استرس
- مقابله با ناامیدی و جلوگیری از خودکشی
- کاهش فاصله بین فردی
- افزایش جذابیت فردی
- رضایت زوجین و زناشویی
- عابدی مدیسه
- مهر 18, 1398
- 189 بازدید