اقتصاد خرد چیست
اقتصاد خرد به مطالعه‌ی اجزای انفرادی یک اقتصاد بزرگ‌تر و رفتار شخصیت های اقتصادی منفرد در داخل آن می‌پردازد. اقتصاد خرد عوامل موثر بر انتخاب های اقتصادی افراد، چگونگی تاثیر تغییرات بر این عوامل، و چگونگی تعیین قیمت‌ها و تقاضا توسط بازارهای منفرد را پوشش می‌دهد. تمرکز مطالعه‌ی اقتصاد بر نظریه‌ی تقاضا، نظریه‌ی شرکت، تقاضا برای نیروی کار، و عوامل تولید معطوف است. به طور کلی، اقتصاد خرد برخلاف اقتصاد کلان، به مطالعه‌ی رفتار اقتصادی واحدهای منفرد اقتصاد می‌پردازد، نه به کلیت اقتصاد به عنوان بدنه‌ای واحد.
تاریخچه‌ی علم اقتصاد خرد
شاید اولین متن موجود که شبکه‌ی پیچیده‌ی مصرف‌کننده و فرایند تصمیم‌گیری را توضیح می‌دهد، متعلق به ریاضی‌دان سوئیسی، نیکولاس برنولی (۱۶۹۵-۱۷۲۶) باشد. نظریه‌ی آدام اسمیت در مورد “لسه فر“ یا عدم مداخله که در اواسط قرن هجدهم معرفی شد با تمرکز بر بازارهای آزاد و سرمایه‌داری بر نظریه‌های اقتصادی آن زمان تسلط یافت. دیدگاه اقتصادی اسمیت تا اوایل قرن بیستم، هنگامی که آلفرد مارشال (۱۸۴۲-۱۹۲۴)، اقتصاددان متولد لندن، تفکرات اقتصاد را تحت تاثیر قرار دهد، تا دو قرن بر اقتصاد حاکم بود. مارشال در کتاب‌اش با عنوان “اصول اقتصاد” مفاهیم مطلوبیت مصرف‌کننده، منحنی تقاضا، و کشش قیمتی تقاضا را قاعده‌مند کرد.
جان مینارد کینز (۱۸۸۳-۱۹۴۵) که از دهه‌ی ۱۹۳۰ روی ایده‌های انقلابی‌اش در مورد چگونگی مدیریت اقتصاد توسط دولت کار می‌کرد، به تاثیرگذارترین اقتصاددان قرن بیستم تبدیل شد. همان‌طور که ایده‌های کینز اقتصاد جهان را تحت تاثیر قرار داد، مارشال نیز در حوزه‌های مالی تاثیرگذار بود. مطالعه‌ی واحدهای منفرد اقتصاد به بخشی جدایی‌ناپذیر از مفهوم اقتصاد تبدیل شد. در دهه‌ی ۱۹۵۰، هربرت الکساندر سیمون نظریه‌ی رضایت‌بخشی (satisficing) خود را معرفی کرد؛ نظریه‌ا‌ی در مورد رفتار مصرف‌کننده مبنی بر این‌که وقتی مشتری کالاها یا خدمات را پیدا می‌کند که مورد نیاز و ظاهرا به اندازه‌ی کافی مطلوب هستند، نیاز و تلاش برای تصمیم‌گیری به پایان می‌رسد.
- عابدی مدیسه
- مرداد 15, 1398
- 59 بازدید