اگه یه روزی گذرت خورد و رفتی به دیار کاشون
روستایی که میگند خیلی زیباست و بافت قدیمی را حفظ کرده و یه جورایی خاکش قرمز هست بله بله همون ابیانه را میگم
حتما حتما اونجا سراغ چای هیزمی عمو حسین را هم بگیر
یه جای دنج و با حال و یه شخص اهل دل و اهل حال
یه دالونی باریک که وقتی به سمت پایین میرسی از بالا چشمت می خوره به میزهای چوبی و کتری های مخصوص چای هیزمی و یه مرد اهل دلی که بهش میگند عمو حسین
تازه بعد از این پذیرایی عمو حسین شروع میشه که شامل چای هیزمی خوش عطر و بو و به قول قدیمی ها لب دوز و لب سوز و لبریز
و بعد از اون هم کلوچه محلی خوشمزه ای که برای خودش حرفایی برای گفتن داره و یه جورایی باهات شیرین زبونی می کنه با شیرینی خاصی که در وجود این کلوچه محلی هست
چون حدود 6 سال هست که چایی را ترک کردم و فقط قهوه می خورم اون هم برای اینکه خیلی عالیه برای جلوگیری از الزایمر ازش پرسیدم عمو حسین قهوه هم داری که متاسفانه نداشت
و فقط برای اهل خانواده و هیئات همراه چایی سفارش دادیم و من هم با همون کلوچه شیرین زبون کاشونی پذیرایی شدم
ولی وقتی همه از چایی عمو حسین تعریف کردند و تا اخر مسافرت هم همش میگفتند که حیف شد این چایی واقعا هیزمی را نخوردی و دل منو سوزوندند من هم گفتم یه گزیده ای بنگارم و اینجا بگذارم که هر وقت کسی رفت حتما حتما بره و چایی هیزمی عمو حسین را بخوره و حتی اگر هم سوخت به نظر من طوری نیست. چون من نخوردم و دلم بد جور سوخت و تصمیم دارم در ایامی دیگه حتی برای چایی هیزمی عمو حسین هم شده یک بار دیگه برم به این منطقه و یه صفایی بکنم
راستی یادم رفت بگم اگه رفتی ابیانه حتما یه سرکی هم به قمصر بکش و یه گلابی و شربت گلی هم خرید و بعدا تو گرمای تابستون به خصوص حالش را ببر
دوستتون دارم خفن خفن
- عابدی مدیسه
- اردیبهشت 18, 1395
- 278 بازدید