ابعاد شوخ طبعی

ابعاد شوخ طبعی

به عقیده ی دکتر مارتین شوخ طبعی، فعالیتی ارتباطی است که چهار بخش اصلی دارد:

1. یک احساس مثبت خاص
2. همراه با درک ناسازگاری وضعیت درونی و بیان بیرونی فرد شوخ طبع مشخص می شود
3. اغلب در یک زمینه ی بین فردی اتفاق می افتد ۴- و معمولا با خنده بیان می شود. بنابراین، شوخ طبعی شامل چهار بعد احساسی، شناختی ، بین فردی و رفتاری است.

بعد احساسی شوخ طبعی، به نشاط، خوشرویی و احساس خوشایندی اشاره دارد که به شکل خنده و ابراز شادی بیان می شود و ممکن است از نظر شدت متنوع باشد.ناسازگاری شوخی، بعد شناختی مهم شوخ طبعی است که به توانایی ایجاد و فهم شوخی اشاره دارد. پس شوخ طبعی که غیر جدی است، ناسازگاری شناختی دارد.بعد بین فردی شوخ طبعی، به ماهیت اجتماعی آن اشاره دارد که مانند بعد عاطفی، از نظر شدت متنوع است.

طبقه بندی شوخ طبعی

یکی از روشهایی که معمولا در تعریف واژه هایی مثل شوخ طبعی استفاده می شود، استفاده از طبقه بندی است. نمونه هایی از طبقه بندی شوخ طبعی عبارتند از :

• ﺷﻮﺧﻲﻫﺎی ﺧﻮب و ﺷﻮﺧﻲﻫﺎی ﺑﺪ (ﺳﻠﺘﺎﻧﻮف،۱۹۹۴)
• ﺷﻮﺧﻲﻫﺎی ﺑﺪﻧﻲ،ﺷﻮﺧﻲﻫﺎی ﻛﻼﻣﻲ و ﺷﻮﺧﻲﻫﺎی ﺗﺼﻮﻳﺮی (زﻳﻮﻟﻜﻮﺳﻜﻲ، ۲۰۰۲،)
• ﺷﻮﺧﻲﻫﺎﻳﻲ ﺑﺎ ﻛﺎرﻛﺮد ﭘﺮﺧﺎﺷﮕﺮاﻧﻪ، ﻛﺎرﻛﺮدﺟﻨـﺴﻲ، ﻛﺎرﻛﺮداﺟﺘﻤـﺎﻋﻲ، ﻛـﺎرﻛﺮد دﻓـﺎﻋﻲ وﻛـﺎرﻛﺮدﻋﻘﻠﻲ (زﻳﻮ، ۱۹۸۷ )
• چهار سبک شوخ طبعی (پیونددهنده، خودارتقادهنده، پرخاشگرانه، خودشکن ) (مارتین و همکاران)